Γεννήθηκε στην Αρσινόη Μεσσηνίας. Δημοτικό στο χωριό, γυμνάσιο στην Καλαμάτα, λύκειο στην Αθήνα. Μαθήματα βιολοντσέλου. Εγκαταλείπει σε σύντομο διάστημα την επιλογή του λόγω οικονομικής αδυναμίας να αγοράσει όργανο. Τελειώνει το λύκειο και περνάει στην γεωπονική σχολή της Θεσσαλονίκης. Παρακολουθεί ελάχιστα μαθήματα, περισσότερο για να κρατάει την αναβολή του στρατού, και δίνει βάρος σε μαθήματα μουσικής, παράλληλα με δουλειές που κάνει για να επιβιώσει, όπως πουλάει βιβλία και κασέτες μουσικής στην φοιτητική λέσχη, οικοδομές και καπνομάγαζα. Παρακολουθεί μαθήματα πιάνου, αρμονίας και τρομπέτας.
Εκεί στην Θεσσαλονίκη γνωρίζει και συναναστρέφεται σπουδαίους μουσικούς καλλιτέχνες. Δεν αποδέχεται την πρόταση του δάσκαλου του Βαγγέλη Γκεμιτζή για διορισμό του ως συμβασιούχος τρομπετίστας στην φιλαρμονική του δήμου Καλαμαριάς, γιατί συγκρούονται τα καλλιτεχνικά του σχέδια με την παραπάνω πρόταση και σε συνδυασμό μ’ έναν αναπάντεχο χωρισμό, φεύγει για το Παρίσι, μήπως και βρει εκεί το καλλιτεχνικό όνειρο της ζωής του.
Μετά από ένα μικρό διάστημα παραμονής του εκεί, και αφού συναναστρέφεται με καλλιτέχνες της μουσικής και του θεάτρου, επιστρέφει στην Αθήνα πια, για να κάνει το όνειρο της ζωής του πραγματικότητα. Δίνει εξετάσεις και περνάει στην Δραματική Σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Από το πρώτο κιόλας έτος της σχολής, συμμετέχει μετά από οντισιόν στην πολυσυζητημένη παράσταση «ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ» του Αριστοφάνη. Τελειώνει με άριστα την δραματική σχολή και από τότε εργάζεται ανελλιπώς, στο θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.
Καλλιτεχνικές στιγμές που τον καθόρισαν στο θέατρο είναι, ο ρόλος του «Συγγραφέα Καζαντζάκη», στο έργο «Ζορμπάς» και ο ρόλος της «Γκρέτα», στο έργο «Μπεντ.
Στον κινηματογράφο έχει παίξει σε είκοσι επτά (27) ταινίες, μικρού και μεγάλου μήκους, με ξεχωριστές συμμετοχές, από τις πτυχιακές του εξετάσεις ακόμα, στον «Λιποτάκτη» και «Στα χρόνια της μεγάλης ζέστης». Έχει συμμετάσχει σ’ όλες σχεδόν τις ταινίες του Νίκου Γραμματικού, με ξεχωριστή την συμμετοχή του στην ταινία «Η εποχή των δολοφόνων, όπου και πρωταγωνιστούσε.
Στην τηλεόραση, ξεχωρίζει, στο ρόλο του «Στράτου» στην «Βεντέτα», στον «Κόκκινο κύκλο», «Δέκατη εντολή», όπως επίσης στον χαρακτηριστικό κωμικό ρόλο του «Γαργαμπίκα» στο «Αχ! και να ’ξερες» του Πάνου Κοκκινόπουλου.
Τη σεζόν που μας πέρασε συμμετείχε στη θεατρική παράσταση «Οι 12 Ένορκοι» που θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν, λόγω της μεγάλης καλλιτεχνικής και εισπρακτικής του επιτυχίας.
Στον κινηματογράφο, στην ταινία, «Το μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη που έλαβε μέρος στο διεθνές φεστιβάλ του Βερολίνου.
Στην τηλεόραση, στην σειρά του Alpha, «Το σόι σου», που θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν.
Σαν πολίτης-πολιτικός, ο Γιώργος Γιαννόπουλος, από το δημοτικό ακόμα, έδειχνε να ενδιαφέρεται για τον διπλανό του, για τα κοινά και υπήρξε πρόεδρος του τότε δεκαπενταμελούς. Το ίδιο και στο γυμνάσιο, στην Καλαμάτα. Στην μεταπολίτευση, στο λύκειο πλέον, στην Αθήνα, έπαιξε μεγάλο ρόλο, στην ίδρυση του συνδικαλιστικού μαθητικού κινήματος, στο σχολείο του, στην Δάφνη.
Την ίδια δράση συνέχισε και στη Θεσσαλονίκη, στη σχολή του, παίζοντας ενεργητικό ρόλο στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος.
Αργότερα, στην Αθήνα συμμετείχε με τους συναδέλφους του, στους αγώνες του Σ.Ε.Η.
Όταν εγκαταστάθηκε στην, αγαπημένη του, όπως συνηθίζει να λέει, Ηλιούπολη, καθοριστικό ρόλο για να αξιοποιήσει το ενδιαφέρον του για τα κοινά, έπαιξε η γνωριμία του, με τον σημερινό Δήμαρχο, Βασίλη Βαλασόπουλο. Δεν αντιστάθηκε στην πρόταση του για υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος και στις Δημοτικές εκλογές του 2010, εκλέγεται. Τα δύο πρώτα χρόνια της θητείας του υπηρετεί τον Δήμο από την θέση του Προέδρου του Κ.Α.Φ.Α.Δ.ΗΛ. Κάποια από τα έργα που χαρακτήρισαν την θητεία του, ήταν η μοριοδότηση εισαγωγής των παιδιών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς και η ίδρυση του γνωστού πια, Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στον Άγιο Κωνσταντίνο, που απέσπασε βραβείο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την προσφορά του στην κοινωνική πολιτική του Δήμου, αλλά και για την ιδιαίτερη αισθητική του. Τα επόμενα δυο χρόνια, υπηρετεί τον Δήμο, από την θέση του Προέδρου του Σ.Ε.Μ. (Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών)
Στις Δημοτικές εκλογές του 2014, για οικογενειακούς και επαγγελματικούς λόγους, κατεβαίνει ως υποψήφιος Δημοτικός σύμβουλος, στον δήμο της γενέτειρας του, στον Δήμο Μεσσήνης,
Στις βουλευτικές εκλογές του 2015, έβαλε υποψηφιότητα ως βουλευτής του Νομού Μεσσηνίας, με το «Ποτάμι».
Ο Γιώργος, όπως έχει δηλώσει, ένα από αυτά που διδάχτηκε από την τέχνη του, είναι ότι δεν υπάρχουν στεγανά ακόμα και στην πολιτική. Αξία έχει ο άνθρωπος, η δημιουργικότητα του, η εργατικότητα του και η προσφορά του στο σύνολο, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση. Έχει πει. Πολιτισμός και πολιτική, είναι δύο έννοιες που τέμνονται με στόχο να ευεργετηθεί ο άνθρωπος. Λέει χαρακτηριστικά. Πολιτισμός: ο λόγος για να κάνουμε πολιτική. Πολιτισμός, είναι να σέβεσαι τον άνθρωπο. Πολιτική, είναι να σέβεσαι τον μόχθο του. Γιατί πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος.
